ஒளியின் உயர்வு

செழுமணிக் கொளி அதன் மட்டிலே! அதினுமோ 
      செய்யகச் சோதம் எனவே 
செப்பிடும் கிருமிக்கு மிச்சம்ஒளி! அதனினும் 
      தீபத்தின் ஒளிஅ திகமாம்! 
பழுதிலாத் தீவர்த்தி தீபத்தின் அதிகமாம்! 
      பகல்வர்த்தி அதில்அ திகமாம்! ப
ாரமத் தாப்பின்ஒளி அதில் அதிகமாம்! அதிலுமோ 
      பனிமதிக் கொளிஅ திகம்ஆம்!

விழைதரு பரிதிக்கும் மனுநீதி மன்னர்க்கும் 
      வீரவித ரணிக ருக்கும் 
மிக்கவொளி திசைதொறும் போய்விளங் கிடும்என்ன 
      விரகுளோர் உரைசெய் குவார்! 
அழல்விழிகொ டெரிசெய்து மதனவேள் தனைவென்ற
      அண்ணலே! அருமை மதவேள் 
அனுதினமும் மனதில்நினை தருசதுர கிரிவளர் 
      அறப்பளீ சுரதே வனே!