அத்திப்பட்டு

பாடல் 895 

தனதனன தனதனன தத்தத் தத்ததன 
தனதனன தனதனன தத்தத் தத்ததன 
தனதனன தனதனன தத்தத் தத்ததன ...... தனதான 

கருகியறி வகலவுயிர் விட்டுக் கிக்கிளைஞர் 
கதறியழ விரவுபறை முட்டக் கொட்டியிட 
கனகமணி சிவிகையில மர்த்திக் கட்டையினி ...... லிடைபோடாக் 

கரமலர்கொ டரிசியினை யிட்டுச் சித்ரமிகு 
கலையைபுரி செய்துமறைகள் பற்றப் பற்றுகனல் 
கணகணென எரியவுடல் சுட்டுக் கக்ஷ¢யவர் ...... வழியேபோய் 

மருவுபுனல் முழுகிமனை புக்குத் துக்கமறு 
மனிதர்தமை யுறவுநிலை சுட்டுச் சுட்டியுற 
மகிழ்வுசெய்து அழுதுபட வைத்தத் துட்டன்மதன் ...... மலராலே 

மயல்விளைய அரியையர்கள் கைப்பட் டெய்த்துமிக 
மனமழியு மடிமையைநி னைத்துச் சொர்க்கபதி 
வழியையிது வழியெனவு ரைத்துப் பொற்கழல்கள் ...... தருவாயே 

பொருவின்மலை யரையனருள் பச்சைச் சித்ரமயில் 
புரமெரிய இரணியத னுக்கைப் பற்றியியல் 
புதியமுடு கரியதவ முற்றுக் கச்சியினி ...... லுறமேவும் 

புகழ்வனிதை தருபுதல்வ பத்துக் கொத்துமுடி 
புயமிருப தறவுமெய்த சக்ரக் கைக்கடவுள் 
பொறியரவின் மிசைதுயிலு சுத்தப் பச்சைமுகில் ...... மருகோனே 

அரியமர கதமயிலி லுற்றுக் கத்துகட 
லதுசுவற அசுரர்கிளை கெட்டுக் கட்டையற 
அமரர்பதி யினியகுடி வைத்தற் குற்றமிகு ...... மிளையோனே 

அருணமணி வெயில்பரவு பத்துத் திக்குமிகு 
மழகுபொதி மதர்மகுட தத்தித் தத்திவளர் 
அணியகய லுகளும்வயல் அத்திப் பட்டிலுறை ...... பெருமாளே.